Z życia parafii Polskiej Matki Boskiej Różańcowej

Dwie podniosłe uroczystości przeżywaliśmy w naszej polskiej parafii.

W niedzielę, dnia 29 września 1957 roku o godzinie 8:30 rano, odprawił swą Mszę Św. Prymicyjną Ks. Tadeusz S. Rataj i tego samego dnia o godzinie 11:00 otrzymywał święcenia kapłańskie z rąk Jego Ekscelencji Ks. Arcybiskupa A. Jordana Ks. Józef Leszczyński.

Wieczorem zaś, o godzinie 6:00 w pięknie udekorowanej Sali parafialnej odbyło się przyjęcie na cześć neoprezbiterów. Uroczystość rozpoczął proboszcz polskiej parafii ks. Adam Przysiężniak wspólną modlitwą. Po modlitwie wzniósł toast za nowo wyświęconych księży.

W kolejności odbył się bankiet przygotowany przez ofiarne panie naszej parafii. Przy głównym stole, obok księży prymicjantów, zasiedli rodzice ks. Leszczyńkiego, P. Fillowa, która zastępowała matkę Ks. Rataja, Ks. Kan Franciszek Tomczak, Ks. M. Kałużny, proboszcz z Mundare; ks. Stanisław Zenko, proboszcz ze Skaro; ks. I. Lenekowski, proboszcz z Kopernika; ks. W. Irwin i ks. E. Crough z parafii katedrelnej w Edmontonie; prezydent miasta W. Hawrylak z żoną; PP J. Halwa prezeska Pań Różańcowych; T. Walkowski, prezes Polonii Kanadyjskiej, okręg Alberta; J. Błoński prezes Towarzystwa Polsko Kanadyjskiego; J. Masłowski, prezes Stowarzyszenia Obrońców Ojczyzny; M. Jędrasik prezes Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, koło nr.6; Tadeusz Kiryczuk; T. Nizioł prezes Komitetu Kościelnego, oraz Kossjan Koskowski, prezes Komitetu Budowy Kościoła.

Po spożyciu deseru dzieci w strojach narodowych w takt marsza granego przez polski zespół „ Echo” zbliżyły się do stołu głównego i deklamacją chóralną złożyły życzenia:

My polskie dzieci w tej radosnej chwili

Gdy Bóg dwóch nowych dał nam dziś kapłanów

Niesiem życzenia, byście dla nas byli

Drugim Chrystusem –Ojcem wszystkich Stanów

By Bóg przez wasze ręce błogosławił

I dobrze czynił, tak jak przed wiekami

Przez wasze słowa by lud polski zbawił

A my się modlić będziemy za Wami

 

Poczym, troje starszych dzieci wręczyło wzruszonym neoprezbiterom kwiaty, książki pamiątkowe i podarunki (nowe portfele z czekiem na $300 każdemu).

Po pięknie odegranej etiudzie muzycznej orkiestry „Echo” p. Możdżeńska zarecytowała wiersz Z. Bogdanowiczowej p.t. „Przeistoczenie”. Z kolei przemawiali w imieniu wszystkich obecnych księży Ks. Kan. Fr. Tomczak po polsku oraz ks. W. Irwin po angielsku. W imieniu władz miejskich prezydent miasta W. Hawrelak złożył serdeczne życzenia. W dalszym ciągu p. K. Koskowski, w imieniu wszystkich organizacji parafialnych i T. Walkowski w imieniu wszystkich organizacji świeckich złożyli życzenia szczęśliwej pracy duszpasterskiej. Pan M. Leszczyński przemawiał w imieniu rodziny.

 

Na liczne i serdeczne życzenia odpowiedzieli nowo wyświęceni księża z drżeniem w sercu i łzą w oku. Dziękowali wszystkim serdeczne za przygotowanie tak pięknej uroczystości, prosząc o pamięć przed Bogiem.

Uroczystość zakończono wspólnym śpiewem, przy dźwiękach orkiestry, hymnem „ Pod Twą Obronę”. Mistrzem ceremonii był Ks. Dr. T. Nagengast.

 

Młodzi księża podobne mieli drogi, które ich do godności kapłańskich przywiodły.

 

Ks. Tadeusz Rataj, syn Józefa i Ewy Paradowskiej urodził się dnia 8 maja 1928 r w Bogucicach, pow. Bochnia, woj. Krakowskie. W roku 1940 zostaje wywieziony do Rosji, skąd przez Persję (gdzie kończy szkołę powszechną i gimnazjum), Indie dociera do U.S.A. do seminarium duchownego w Orchard Lake – Detroit i stąd do Edmontonu, jako do swojego miejsca przyszłej pracy duszpasterskiej.

 

Ks. Józef Leszczyński, syn Mikołaja i Pauliny z Bereznickich, urodzony dnia 16 marca 1931 roku w Studziance, pow. Kałusz woj. Stanisławowskie, również w 1940 został wywieziony do Rosji na Sybir. Po Rosji przychodzi Teheran, Palestyna, Anglia i wreszcie kanadyjskie, Edmonton.  Tu kończy St. Josef High School, wstępuje do Seminarium duchownego a po roku studiów J. Eksc. Ks. Arcybiskup J. Gawlina proponuje mu dalsze studia w Rzymie. Tam ukończył filozofię i teologię.

Koło Pań Różańcowych

To organizacja kościelna skupiająca katolickie panie, które pod kierownictwem księży pragną:

  1. Pogłębić swoje wiadomości religijne
  2. Pogłębić swoje życie duchowe
  3. Pomóc w pracy charytatywnej
  4. Pomóc w organizowaniu imprez dochodowych parafii na cele dobroczynne

W bieżącym roku prezeską Koła jest pani J. Halwa, wiceprezeską H. Strobel, sekretarką N. Huculak, skarbniczką P. Kruk.

Cały zarząd wraz z wieloma członkiniami pracuje ofiarnie nad tym, aby osiągnąć zamierzony cel w tym roku – kupno nowych ławek dla naszego Kościoła. Wszystkie imprezy urządzane są na ten cel właśnie i już niedługo będziemy mogli osobiście doświadczyć owocu ich pracy, zasiadając w nowych, wygodnych ławkach, zakupionych za cenę około $12,000. Działalność parafialna w swoich różnych przejawach potrzebuje, gotowych zawsze pomóc, dlatego Koło Pań Różańcowych chce w tym roku podwoić szeregi swoich członkiń i wzbogacić dla nich program każdego zebrania. Zebrania odbywają się w każdą pierwszą niedzielę miesiąca o godzinie 3 po południu w Sali parafialnej. Moderatorem kościoła jest ks. T. Nagengast.

Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży (C.Y.O.)

CYO przy parafii polskiej wznowiło swoja działalność po przerwie wakacyjnej. Skupia ono młodzież polskiego pochodzenia, która chce wspólnym wysiłkiem czegoś dobrego się nauczyć, w czymś dobrym pomoc i godziwie się zabawić. Ten trojaki cel realizowany jest na co dwu tygodniowych zebraniach i różnych imprezach przygotowywanych przez młodzież. Prezesem Stowarzyszenia jest p. Dzieciuch a moderatorem ks. T. Rataj.

Chór Parafialny

Chór mieszany, który za sobą ma już piękną tradycję wznowił również, po wakacjach swe regularne próby, które odbywają się w każda środę o godzinie 8 wieczorem w kościele. Potrzebujemy nadal wielu chętnych śpiewaków i śpiewaczek i zapraszamy ich na nasze próby. W programie mamy przygotowanie nowych kolęd, pieśni religijnych, oraz nowej Mszy Św, łacińskiej. Kierownikiem chóru jest pan Tadeusz Kiryczuk i dyrygentem Ks. T. Nagengast.

Koło ministrantów

Grupa jest w trakcie przeorganizowywania. Opiekę nad chłopcami objął ks. T. Rataj i gorliwie przygotowuje ich do Służby Bożej przy ołtarzu. Każdy chłopiec polskiego pochodzenia może zapisać się na ministranta. Prosimy usilnie rodziców, aby współpracowali pod tym względem z parafią, aby regularnie wysyłali swoje dzieci na próby, które odbywają się w każdą sobotę o godzinie 3-ciej pi południu w kościele. Z tych szeregow Kościół ma zwykle najwięcej powołań kapłańskich, dlatego tak szczególną wagę przywiązuje do służby chłopców przy ołtarzu.  Będziemy mieli w przyszłości więcej księży polskich i lepszych, jeśli będziemy mieli dzisiaj więcej i lepszych ministrantów.

Klub Męski

Klub przy naszej parafii w dalszym ciągu czyni wysiłki, aby utrzymać swoją pozycję w spółce Klubów Męskich 4-ch parafii edmontońskich, które w każdy wtorek o godzinie 8 wieczorem urządzają Bingo z nagrodami pieniężnymi w Sali Rainbow Ballroom przy White Avenue w Edmotnon. Swoim cichym, ale stałym i upartym wysiłkiem zdołali w ciągu swego dwuletniego zaledwie istnienia przysporzyć funduszowi Budowy Kościoła około $4,000. Prezesem klubu jest Kacper Halwa, sekretarzem J. Sarnecki, skarbnikiem Andy Solikoski, a moderatorem Ks. proboszcz Adam Przysiężniak.

Komitet Parafialny

Komitet, którego prezesem w roku obecnym jest pan T. Nizioł, to prawa ręka proboszcza w administracji parafialnej. Rozległa jego działalność i trudne nieraz obowiązki. Niemniej członkowie Komitetu starają się je spełniać jak najlepiej (szkoda tylko, ze nie wszyscy członkowie regularnie uczęszczają na zebrania). Dzięki pomocy Komitetu Parafialnego współpraca w parafii rozwija się coraz bardziej i skuteczniej.

Budowa Kościoła

Z każdym rokiem kościół nasz na czymś zyskuje, coś przybywa. W bieżącym roku wybudowano schody i kwietniki, wstawiono drzwi frontowe zewnętrzne, podłogę cementową pokryto linoleum a krótkim czasie mają nadejść ławki. To owoc wysiłków Ks. proboszcza oraz Komitetu Budowlanego z prezesem K. Koskowskim na czele. Oczywiście wysiłki zostały uwieńczone tak dużym osiągnięciem jedynie dzięki wielkiej ofiarności parafian, tych chętnych, bowiem na liczbę około 6000 Polaków w Edmontonie, do kościoła polskiego przychodzi i materialnie wspiera zaledwie 15%. Znakomita większość tłumacząc się rożnymi przeważnie nieistotnymi wymówkami woli chodzić do innych kościołów, aby tu i tam nic nie dać. W bieżącym roku dla braku znacznych funduszów, niestety nie udało się wykończyć kościoła z zewnątrz. Aby tę pracę rozpocząć możliwie wcześnie w przyszłym roku Komitet Budowlany rozpoczyna obecnie jesienną kampanię zbierania ofiar. Księża polscy już odwiedzają polskie rodziny i przyjmują dalsze ofiary na wykończenie świątyni. Niech kieszenie Wasze odpowiedzą żądaniu polskiego serca. Nad całością życia parafialnego we wszystkich jego przejawach, czuwa swoim spokojnym okiem ks. proboszcz Adam Przysiężniak, kapłan dobre woli i najlepszych zamiarów. Naszą rzeczą w tych zamiarach jest mu pomóc.

Ks. Tadeusz Nagengast, D.D.

 

Źródło: Biuletyn Kongresu Polonii Kanadyjskiej, okręg Alberta 11 XI 1957