Terese Szlamp-Fryga
Terese jest córką polskiego lotnika i Szkotki, urodzoną w Anglii.Do Montrealu przybyła, jako dwuletnie dziecko.Tam chodziła do szkoły i ukończyła studia
Przez pierwsze dwadzieścia lat swego życia nie mówiła po polsku, znała natomiast angielski, francuski i niemiecki. Bardzo uzdolniona językowo zrobiła studia dziennikarskie i pedagogiczne.
Po studiach postanowiła poznać Kanadę i jako dziennikarka wybrała się do Edmontonu. Tam, jak mówiła w wywiadzie, zaczęła interesować się językiem polskim i podjęła odpowiednie studia.
Język polski okazał się trudny, ale dlatego stanowił dla niej wyzwanie. Zapisała się na kurs historii sztuki i kultury polskiej na Uniwersytecie Warszawskim i poleciała do Polski.
Pobyt w kraju w lecie 1977 roku zachęcił ją do dalszych studiów i stał się okazją do zawarcia wielu interesujących znajomości i przyjaźni. Po przerwie spędziła, w Polsce dwa lata akademickie, studiując na KUL-u a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim dramaturgie i wiedzę o teatrze. Zaangażowała się w tym czasie w prace „Solidarności”. Po zdaniu egzaminów wróciła do Edmontonu, planując następny wyjazd do Polski w grudniu 1981 roku.
Ogłoszenie stanu wojennego zmusiło ją jednak do pozostania w Edmontonie. Przejęta sprawami „Solidarności”, postanowiła z grupą Polaków urządzić głodówkę, aby zwrócić uwagę publiczną na sprawę polską.
Grupa podjęła ideę i wybrała kaplicę Uniwersytety of Alberta, jako miejsce publicznej głodówki. Od razu zrobiło się o głodujących głośno w gazetach, radiu i telewizji kanadyjskiej, a wielojęzyczna Terese stała się rzeczniczką całej grupy.
Po zakończeniu akcji wzięła ślub z jednym z uczestników Ryszardem Frygą i osiadła w Edmontonie. Od roku 1983 wykłada w NorQuest College, angielski dla nowych emigrantów posługując się nowoczesnymi metodami i korzystając z własnych doświadczeń, kiedy jako dorosła uczyła się polskiego. Sięga również do wiedzy lingwistycznej nabytej podczas podróży po Europie i Korei oraz studiów pedagogicznych z zakresie nauczania dorosłych.
Terese od wielu lat jest członkinią Federacji Polek koło Nr 3 w Edmontonie a w latach 2000-2003 była prezeską tej organizacji.Przez kilka lat była także zaangażowana do pracy w komitecie rodzicielskim polskiego programu Jana Pawła II przy szkole St. Basil w Edmontonie gdzie uczęszczało jej dwoje dzieci. W latach 2003-2009, 2011-2015 sprawowała funkcje prezesa Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Alberta. Jest wieloletnią członkinią Kanadyjsko Polskiego Towarzystwa Historycznego i współautorką wydanej w 2009 roku książki Polish Education in Edmonton (1906-2006). Ponad to jest tłumaczką z języka polskiego na angielski i występuje w obronie dobrego imienia Polaków i Polski.
Za swoją działalność otrzymała w 2002 roku Srebrną Odznakę Honorową Kongresu Polonii Kanadyjskiej.
Źródło: Poza gniazdem – Wizerunki Emigrantki Polskiej w Kanadzie w XX wieku
