Ostatnia Droga prof. Rodkiewicza

Ostatnia Droga prof. Rodkiewicza

W dniu 18 września 2010 roku pożegnaliśmy profesora Czesława Mateusza Rodkiewicza. Mszę pogrzebową w kościele Różańca Świętego w Edmontonie odprawił ks. Kazimierz Kozicki. W uroczystościach pogrzebowych wzięli między innymi udział kombatanci, harcerze i przyjaciele zmarłego. Trumna z ciałem zmarłego spocznie w rodzinnej mogile we Wrocławiu.

Urodził się w 1918 na kresach wschodnich, ale jako młody chłopak zamieszkał w Warszawie. Po zdaniu konkursowego egzaminu na Politechnikę Warszawską, na ochotnika studiował na podchorążówce artylerii. Po ukończeniu podchorążówki brał udział z I Pułkiem Artylerii Lekkiej w wojnie przeciwko okupantowi niemieckiemu. Jako dowódca zwiadu dostał się do niewoli niemieckiej, z której zbiegł po około roku. Natychmiast zaangażował się w walkę w podziemiu w szeregach Orląt Warszawskich i AK. Na początku Powstania Warszawskiego dostał się drugi raz do niewoli niemieckiej. Następnie po oswobodzeniu przez armię amerykańską dołączył do II Korpusu Polskiego. Dopiero po zakończeniu II wojny światowej powrócił na studia inżynierskie na Polskim Uniwersytecie w Londynie, finansowo wspierany przez Polski Rząd Emigracyjny, reprezentujący Naród Polski. Studia magisterskie oraz doktoranckie ukończył w Stanach Zjednoczonych.

W Kanadzie brał udział w projektowaniu podwozia samolotu CF-105, wykładał w Ryerson Intitute of Technology w Toronto i na Uniwersytecie Albertańskim w Edmontonie, gdzie uczył przyszłych magistrów inżynierów i doktorantów.

Od roku 1958 do 1984 był profesorem na Uniwersytecie Alberty (Mechanical Engineering Department). Jego prace naukowe z dziedziny mechaniki stosowanej przyniosły mu światowy rozgłos. Z pracą naukową umiał połączyć pracę społeczną dla Polonii, której poświęcał wiele czasu i energii. Był aktywnym członkiem SPK koło nr 6 oraz Zarządu Kongresu Polonii Kanadyjskiej okręg Alberta, w którym w latach 1969-1975 piastował stanowisko Prezesa. Współzałożyciel Towarzystwa Kultury Polskiej w Edmontonie, działacz harcerstwa polskiego, który rozumiał rolę młodzieży w budowaniu silnego kraju. Z tego właśnie wyszła inicjatywa pomocy finansowej dla polskich studentów doktorantów. Równocześnie był członkiem edmontońskiego Klubu Lotniczego i posiadał uprawnienia pilota.

W uznaniu tak bogatego zakresu wiedzy profesora Rodkiewicza, został on powołany na Honorowego Członka Polskiego Towarzystwa Mechaniki Stosowanej. Władze ASME (Związek Inżynierów w Stanach Zjednoczonych) nadały mu honorowe członkostwo.

Działalność naukowa i wynalazki dr. Rodkiewicza są podziwiane i opisywane w publikacjach encyklopedycznych USA, jak np. Who’s Who in the World.

Dr. Rodkiewicz jest uznany za „Man of Distinction and Achievement”. Dorobek swego życia postanowił przeznaczyć na stypendia dla polskich studentów doktorantów zakładając Czesław M. Rodkiewicz Scholarship Foundation.

Zarząd Fundacji składa się z dziewięciu członków, którzy pracują bezinteresownie. Janusz Wójcik – prezydent i główny redaktor prasowy, mgr. Hanka Kozarska – vice prezydent, mgr. Justyna Janisz, skarbnik, mgr. Inż. Ela Pasiorowska – sekretarz, mgr. inż. Ryszard Kania, mgr. inż. Jan Kowalczewski, dr. Małgorzata Sudoł, Maria Muszyńska B.Sc. oraz Wojciech Kalita.

Informacji o fundacji udziela Janusz Wójcik, President of Czesław M. Rodkiewicz Scholarship Foundation 622 Wahstao Rd, Edmonton, Alberta T5T 2Y4 Canada.  Tel. 1 780 486-7838

Zygmunt Cynar

Źródło: Panorama Polska, Październik 2010