Roman Pagacz
(1924-2008)
Roman Pagacz urodził się 14 marca 1924 r. w południowo-wschodniej Polsce, gdzie dane mu było przeżyć tylko czternaście lat. Po wybuchu wojny, dnia 10 lutego 1940 roku, zostaje wraz z rodziną wywieziony na syberyjskie stepy. Tu pracuje przez dwa lata w hucie szkła. Po ogłoszeniu przez Stalina tak zwanej amnestii, udaje mu się przedostać na południe Związku Radzieckiego (Uzbekistan) do miejscowości Galalabat. Zostawia tu rodzinę i pomimo, że jest małoletni wstępuje do oddziałów formującego się Wojska Polskiego. Z portu Krasnowodsk wyrusza przez Mrze Kaspijskie do Pahlavi, gdzie stacjonowała duża liczba polskich żołnierzy. Zostaje przydzielony do 3. Dywizji Strzelców Karpackich, 4. Batalion przy 2. Korpusie armii polskiej. Tu przechodzi liczne szkolenia w ramach przygotowana do udziału w walkach na froncie. Następnie zostaje przeniesiony do Palestyny (miejscowość Kastyn), gdzie w nagrodę za wzorową postawę żołnierską trafia do szkoły podoficerskiej. Po ukończeniu szkoły otrzymuje przydział do broni pancernej i wraz z całym oddziałem bierze udział w dalszych ćwiczeniach wojskowych na terenie Iraku, Iranu i Egiptu. Z Egiptu jego droga wiedzie na front włoski. Po zaciętych walkach ze znienawidzonym wrogiem pod Monte Cassino uczestniczy w walkach pod Monte Fortino gdzie zostaje ciężko ranny. Za waleczność i odwagę zostaje odznaczony Krzyżem Walecznych. Po wojnie, dnia 11 listopada 1946 przybywa do Kanady i osiedla się na stałe w Edmontonie. Początkowo ima się różnych zajęć, później otrzymuje pracę w dobrej firmie naftowej, gdzie pracuje przez 34 lata. W roku 1949 zakłada rodzinę i wraz żoną wychowują troje dzieci. Cała trójka zdobyła wyższe wykształcenie biznesowe. W roku 1950 wstępuje do Towarzystwa Polskich Weteranów (TPW). W ciągu wielu lat przynależności do organizacji pełni różne funkcje. W roku 1983 został odznaczony Srebrną Odznaką Honorową Kongresu Polonii Kanadyjskiej za wybitne zasługi dla dobra Polonii. W tym samym roku w 45 rocznicę Powstania TPW, został udekorowany Złotym Medalem Towarzystwa. W roku 1987 zostaje wybrany przewodniczącym Komitetu Obchodów 50-lecia Towarzystwa i jako przewodniczący walnie przyczynił się do przygotowania i publikacji książki „50 lat Towarzystwa Weteranów Polskich” poprzez gromadzenie wielu dokumentów i fotografii, organizowanie spotkań i załatwianie wszelkich formalności związanych z drukowaniem książki.
Roman Pagacz zmarł w wieku 84 lat w dniu 23 września 2008 roku.
Źródło: książka 50 lat Towarzystwa Polskich Weteranów 1938-1988
Opis zdjęć:
- Roman Pagacz stoi jako trzeci w kolejce po książeczkę wojskową 1942 r.
- Roman Pagacz 1944 r.
- W czasie obchodów 50-lecia TPW, od lewej W. Pagacz, Roman Pagacz, Zofia Wójcicka i Henry Wójcicki delegat rządu RP na uchodźstwie na zachodnią Kanadę
- Spotkanie Zarządu TPW z przedstawicielami Kongresu Polonii Kanadyjskiej. Od lewej Józef Dudkiewicz, Stanisław Orłowski prezes KPK, Marian Strzelecki prezes KPK okręg Alberta, stoją od lewej Henry Urban, Jan K. Kucy, Marian Hajdasz, Piotr Siemaszkiewicz, Henryk Leszczewski, Mike Strut, Henryk Bubilek i Roman Pagacz
- Roman Pagacz 1988 r.