Michał Jagodziński
Michał Jagodziński
Michał Jagodziński urodził się 18 lutego 1923 roku w Nowosiółce Skałackiej, woj. Tarnopol. Z Nowosiółki wraz z rodzicami wyjechał do Kolonii-Zofiówka, koło Trembowli gdzie rozpoczął naukę w szkole. Później kontynuował naukę we Lwowie. Przebywał we Lwowie do czasu wkroczenia Bolszewików, po czym wrócił do kolonii Zofiówka do rodziców. Wkrótce z rodzicami i siostrą został deportowany w głąb Rosji do Komi i tam jak tysiące Polaków o głodzie i chłodzie wykonywał niewolniczą pracę aż do tak zwanej „amnestii” od kary za winy niepopełnione. Wraz z rodziną dotarł do Taszkientu, gdzie pozostawił rodzinę a sam wyruszył do Dżał-Abad miejsca tworzącej się armii Generała Władysława Andersa i wstąpił tam do wojska. Następnie wyruszył z wojskiem do Krasnowodzka, później przeprawa przez morze do Pahlevi w Iranie. Tam otrzymał nowe umundurowanie i spędził pierwszą od kilku lat wigilię jako wolny człowiek. Tam też dołączyli do niego rodzice ale wkrótce z głodu i wycieńczenia w 1942 roku umiera jego ojciec. Matka podobnie jak setki polskich rodzin, którym udało się wydostać z sowieckiej Rosji wyjeżdza do Libanu.
Michał po przeniesieniu do Palestyny, został przydzielony do 4-tego batalionu, 2-giej Brygady DSK. Właśnie w Palestynie 3 maja 1942 roku z oddziałów Samodzielnej Brygady Karpackiej, wsławionej walkami pod Tobrukiem i Gazalą i oddziałów przybyłych z Rosji utworzona była 3-cia Dywizja Strzelców Karpackich. Michał został wysłany do szkoły podoficerskiej broni przeciwpancernej. Ukończył tę szkołę w stopniu Starszego Strzelca. Dostał funkcję celowniczego do kompanii wsparcia plutonu przeciwpancernego 4-tego batalionu.
Brał udział w walkach II Korpusu we Włoszech od Sangro, poprzez Monte Cassino, Adriatyk aż do Bolonii włącznie. Za rany odniesione w walkach pod Monte Cassino, został odznaczony Krzyżem Walecznych. Po zakończeniu działań wojennych pełnił służbę wartowniczą przy magazynach we Włoszech. Za wzorowa służbę, otrzymał przepustkę na wyjazd do Libanu by móc odwiedzić matkę. Wyjechał tam w kwietniu 1946 roku i na przyjęciu wielkanocnym poznał Annę Baranowską przyszłą towarzyszkę wspólnego życia przez następne 60 lat. Michał i Anna zawarli ślub 3 lipca 1946 roku. Wkrótce potem musiał wrócić do swojego oddziału we Włoszech i wraz z nim wyjechał do Anglii. Anna została w Libanie razem z mamą Michała. Następne spotkanie nowożeńców odbyło się już w Anglii w roku 1947. Rok później młoda para doczekała się syna Janka. Michał uczył się języka angielskiego i pracował jako malarz-dekorator w Luton niedaleko Londynu aż do roku 1956, kiedy to państwo Krzysikowie z Edmonton sponsorowali rodzinę Michała do Kanady. I tutaj aż do emerytury pracował w swoim zawodzie w Separate School Board.
W roku 1963 Michał wstąpił do Stowarzyszenia Polskich Kombatantów, gdzie był aktywnych członkiem i pełnił różne funkcje. Michał Jagodziński zmarł w roku 2006 ale do końca swego życia był wierny słowom żołnierskiej przysięgi czyniącego motto”Bóg, Honor, Ojczyzna” mottem przewodnim swojego życia. Za służbę w wojsku uhonorowany był: Krzyżem Walecznych, Brązowym Krzyżem Zasługi, Medalem Wojska Polskiego, Krzyżem Monte Cassino, 1939-1945 Star, Italy Star, War Medal i Krzyżem Czynu Bojowego. Za swoją działalność w kole kombatanckim otrzymał Brązowy, Srebrny i Złoty Krzyż Kombatancki jak również za swoje zasługi otrzymał Złotą Honorowa odznakę Federacji Światowej Stowarzyszenia Polskich Kombatantów.
Michała Jagodzińskiego wiernego żołnierz Polski Niepodległej żegnamy strofami wiersza Ref-Rena (Feliksa Konarskiego):
Odchodzą od nas najbliżsi
Odchodzą od nas najdrożsi
Wypala się promyk życia
Iskierka po iskierce
O jeden pogodny usmiech
Jesteśmy znowu ubożsi
Jesteśmy znowu biedniejsi
O jedno pogodne serce