Leonard Brzeziński

Leonard Brzeziński (1912-1979)

Biografia

 

Leonard Brzeziński urodził się 1 listopada 1912 roku w Sulejowie w województwie Łódzkim z rodziców Marianny i Franciszka Brzezińskich. Niestety, nie zachowały się żadne dokumenty mówiące o wcześniejszym
życiu Leonarda w Polsce, jak również, w jaki sposób znalazł się poza granicami kraju. Wiemy tylko, że 10 lutego 1942, wstępuje do Polskich Sił Zbrojnych i pod dowództwem gen. Władysława Andersa z 2-gim
Korpusem Polskim walczy pod Monte Cassino. 13 października 1946 roku w miejscowości Predappio, Włochy, Leonard Brzeziński zostaje zdemobilizowany z Polskich Sil Zbrojnych poza krajem. Za swój
bohaterski udział w walce z wrogiem, otrzymuje trzy odznaczenia wojskowe, Gwiazdę Obrony 1939-1945, Krzyż Monte Cassino, oraz Gwiazdę Italii. Krótko po zdemobilizowaniu z powodu zalewu Polski
komunistyczną Rosją, Leonard mając 34 lata, podejmuje decyzje emigracji do Kanady. Wypływa statkiem “Sea Robin” z włoskiego portu w Neapolu i dociera do Halifax w Kanadzie 12 listopada 1946roku. W ciągu
pierwszych lat pobytu w Kanadzie, Leonard pracuje na farmie. Dwa lata później, 23 października 1948 w Winnipeg, Manitoba osiąga status stałego rezydenta Kanady. W roku 1950 Leonard przenosi się na zachód
Kanady do miejscowości Rosedale w Albercie, gdzie podejmuje prace w kopalni węgla Rosedale Collieries w pobliżu Drumheller. W roku 1955 przenosi się do Wetaskiwin i pracuje tam na kolei. W tym samym czasie
zakupuje 160 akrów ziemi i rozpoczyna wyrąb lasu gdyż tylko 7 akrów ziemi uprawnej było w tym czasie na jego działce. Leonard ciężko pracuje przy wyrębie lasu, ale wkrótce zakłada hodowlę krów i opiekuje się 60 krowami. Praca na farmie zapewnia mu skromne warunki finansowe. Dla przykładu, w roku 1972 jego całoroczny dochód z farmy wynosił $4, 054 a wydatki $2,235, pozostawiając tylko $1,819 na żywność, ubranie i inne potrzeby codziennego życia. Warunki na farmie, na której mieszkał Leonard były prymitywne, bo do połowy lat 70-tych brak było elektryczności, telefonu, czy gazu. Kiedy stan zdrowia Leonarda podupada, przenosi się on do pobliskiego miasteczka, Wetaskiwin. W kolejnych latach kilkakrotnie przyjmowany jest do szpitala. Po ostatnim pobycie w szpitalu w Wetaskiwin w roku 1977, potrzebując stałej opieki, zostaje umieszczony w domu opieki “Peace Hills Lodge” w Wetaskiwin. Rok później przenosi się na stale do domu weterana w Edmontonie. Leonard Brzeziński umiera w szpitalu Royal Alexandra w Edmonton 15 czerwca,1979 roku mając 67 lat. W swoim testamencie pisanym w kwietniu 1978 roku przekazuje cały swój majątek, w wysokości $160,000, na rzecz szpitala w Wetaskiwin, gdzie przebywając kilkakrotnie, otoczony był wyjątkowo dobra opieką. Sąsiad Leonarda z farmy tak wyraził się o nim: “Nie mógłbym mieć lepszego sąsiada niż Leonard. Zawsze miał uśmiech na twarzy i przyjacielskim gestem chętnie zapraszał do swojego domu i jednego z najpiękniejszych ogrodów w całej okolicy.”
Szpitalny dziedziniec dla uhonorowania Leonarda Brzezińskiego
Wspaniałomyślny dar Leonarda Brzezińskiego upamiętniony jest na zawsze w Wetaskiwan szpitalu. Za Leonarda fundusze wybudowano piękny dziedziniec, na którym znajdują się drzewa, kwietniki, stoły i ławki.
Dziedziniec ten łączy główny budynek szpitala z budynkiem dla przewlekle chorych pacjentów. Jest to wiec miejsce zarówno na posiłek, jak również na odnalezienie ciszy wśród zieleni czy spotkanie się z rodzina. Dziedziniec ten wykorzystywany jest o każdej porze roku, latem na pikniki, a zima dekorowany jest rzeźbami z lodu i unikalnym oświetleniem. Na dziedziniec można wejść z dwóch stron szpitala, od strony południowej a także od strony północnej. Na korytarzu, tuz przy wejściu na dziedziniec, zostało umieszczone brązowe popiersie Leonarda Brzezińskiego, a także tablica pamiątkowa. Wszyscy, którzy znali Leonarda Brzezińskiego uważają go za uczciwego, odważnego i wspaniałego człowieka. Leonard nigdy nie założył własnej rodziny.
Nigdy tez nie wspominał o jakiejkolwiek rodzinie pozostawionej w Polsce. Polskę kochał i mówił, że jest pięknym krajem, ale bał się do niej wracać wiedząc, że jest ona pod sowieckim wpływem. Po śmierci Leonarda Brzezińskiego książka “ W Walce o Wolność” razem z całym jego majątkiem została przekazana dla Fundacji Szpitala w Wetaskiwin, a w roku 2015 podarowana przez dyrekcje szpitala dla Kanadyjsko-Polskiego Towarzystwa Historycznego w Edmontonie, Alberta, Kanada.
Opis zdjeć:
1. Leonard Brzeziński
2. Popiersie Leonarda Brzezińskiego w szpitalu w Wetaskiwin, Alberta, Kanada
3. Tablica pamiątkowa poświęcona Leonardowi Brzezińskiemu a umieszczona na dziedzińcu szpitala w
Wetaskiwin, Alberta, Kanada
4. Zaświadczenie demobilizacyjne Polskich Sił Zbrojnych