Leokadia Krzysik

Biografia

 

Leokadia urodziła się w 1923 roku w Torczynie na Wołyniu (dawne polskie tereny wschodnie) jako drugie dziecko zamożnej rodziny Kontypowiczów, która miała majątek w pobliżu polskiej kolonii Granatów. Leokadia miała sześcioro młodszego rodzeństwa.

W pamiętną noc 10 lutego 1940 roku grupa pracowników NKWD aresztowała całą rodzinę. Jak wszyscy wygnańcy, rodzina Leokadii została zmuszona do odbycia długiej podróży w bydlęcych wagonach na wschód. Ostatecznym celem był “posiolok” Kuklowo koło Archangielska. Z podróży, Leokadia pamięta sceny wyrzucania z pociągu zwłok osób, które nie wytrzymały trudów podróży.

W Kuklowie wraz z ojcem pracowała przy wycince lasów aż do czasu, gdy ogłoszenie “Amnestii” umożliwiło całej rodzinie podróż na południe do Buzuluk. Tam, w marcu 1942 r., Leokadia i jej ojciec wstąpili do polskiego wojska. Następnie Leokadia została przeniesiona do Guzar (Uzbekistan), gdzie znajdowało się centrum wojskowe dla kobiet. Jej matka, wraz z młodszym rodzeństwem, pozostała w gospodarstwie zbiorczym pod Gorchakowem, gdzie zmarła wycieńczona pracą przy zbiorze bawełny.

Z Guzaru Leokadia wraz ze swoją jednostką wojskową udała się do Krasnovodska, a następnie przez Morze Kaspijskie do Pahlewi (Persja).

Z Pahlewi, po otrzymaniu angielskiego munduru wojskowego, udała się do Teheranu, gdzie odbyła wstępne szkolenie wojskowe. Z Iranu Leokadia udała się do Iraku, gdzie w Kirkuk jej jednostka wojskowa stała się częścią Służby Pomocniczej dla Kobiet (PWSK w języku Polskim).

Tutaj Leokadia przechodzi dalsze szkolenie wojskowe w zakresie musztry strzeleckiej, biegania, itp. Następnie, już jako “pestka” – (skrót od PWSK), członkini Służby Pomocniczej Wojsk Specjalnych Kobiet, wyjeżdża do Palestyny, gdzie 9 marca 1943 r. zdaje egzamin dla potencjalnych kierowców wojskowych i dołącza do słynnej 316 Kompanii Transportowej PWSK.

W kwietniu 1944 r. Leokadia wraz ze swoją Kompanią rozpoczyna kolejne zadanie w Egipcie. Trzy-tonową ciężarówką Dodge dostarcza sprzęt wojskowy, żywność i wyposażenie z jednego obozu wojskowego na pustyni do drugiego. Czasami przewozi polskich żołnierzy na ich ćwiczenia wojskowe w pobliżu Aleksandrii.

3 maja 1944 r. wraz z grupą kierowców płynie na polskim statku “Batory” z Port Said (Egipt) do Taranto we Włoszech. Tam 9 maja 316 Kompania Transportowa otrzymuje 143 nowe trzy-tonowe ciężarówki i wkracza w nową fazę pracy. Ciężarówka  “Dodge” Leokadii  ma #34 namalowany na swojej burcie.

Emblematem identyfikacyjnym bazy, była biała syrena na niebieskim tle i numer seryjny #3850.

Od 9 maja 2 Korpus walczył uporczywie w bitwie o Monte Cassino.

Jazda, głównie nocą z wyłączonymi światłami, dowożąc amunicję, części, wyposażenie, pociski artyleryjskie, benzynę itp. na linię frontu stała się normalnym zadaniem Leokadii. Podobnie jak wszyscy inni kierowcy, jechała sama, w różnych warunkach terenowych, z niebezpieczeństwem wybuchu min ustawionych przy drogach, zdana wyłącznie na siebie, gdy po drodze musiała dokonać drobnych napraw, czy wymienić dziurawą oponę.

Po  zwycięstwie drugiego Korpusu pod Monte Cassino, Leokadia nadal wykonywała swoje obowiązki w zakresie transportu sprzętu, ładunków i towarów na linii frontu w bitwach o Ortona, Loreto, Ankonę, Bolonię.

Podczas służby wojskowej Leokadia poznała swojego męża, Roberta Krzysiaka, który był żołnierzem 2 Korpusu. Ich ślub miał miejsce w 1944 r. w Bazylice na Wzgórzu w Loreto. Przez rok po ślubie widywali się okazjonalnie, ponieważ każdy z nich służył w różnych jednostkach wojskowych. Po zakończeniu wojny w maju 1945 r. Leokadia pozostała we Włoszech przez pewien czas z powodów zdrowotnych.

W 1946 r. wraz z mężem przeprowadziła się do Anglii, gdzie po demobilizacji wyemigrowała do Kanady. Edmonton, został ich domem, gdzie oboje zostali członkami  SPK ( Stowarzyszenie Polskich Kombatantów) koło Nr.6,  oraz aktywnymi członkami Polonii edmontońskiej. Leokadia (Lila) ma trójkę dorosłych dzieci i kilkoro wnuków.

Opis zdjęć:

1. Leokadia Krzysik
2. 1943-Leokadia (tylny rząd, czwarta z prawej) z żołnierzami polskimi zwiedzającymi piramidy w Gizie
3. 1944 sierpień-Leokadia oddelegowana do Amerykańskiego Czerwonego Krzyża za kierownicą swojego 3-tonowego Dodga #34 na ulicach Rzymu
4. 1942-Leokadia w Guzorze (ZSRR) dziś Uzbekistan po zaciągnięciu się do Wojska Polskiego
5. 1942/43-Leokadia w Kirkutu, Irak
6. 1944-Loretto, Leokadia (pierwsza po lewej) z innymi kierowcami przed wyjazdem do Ankony
7. 2009 Edmonton, Alberta w Klubie Syrena-Leokadia z bukietem róż na spotkaniu zorganizowanym przez CPHS pierwsza z lewej Bronia Stelmaczonek również członkini PWSK Spotkanie miało na celu złożenie hołdu Polkom, za ich udział w walce o wolność podczas II Wojny Światowej